les 30 - het einde
Vandaag de laatste les van het basisjaar van de Beeldende Route. De komende 4 maanden ga ik enorm genieten van de vrije zaterdagen! Om vervolgens eind september weer verder te gaan met de opleiding, dan in 'Beeldend werken 2e jaar' van de Beeldende Route bij het UCK.
In het ruimtelijk blok niet zo veel meer gedaan vandaag. Ik ben nog bezig met mijn beeld, heb vandaag gekeken of ik kan vlechten met metaaldraad, mogelijk gecombineerd met stukjes zink en soldeer erdoorheen. Daar ga ik deze zomer mee verder.
Verder hebben we ons geamuseerd met de 'toevalsmachine' van Ruud. Hij is al een aantal weken met het fenomeen toeval bezig. Dat heeft geresulteerd in een soort installatie die in de categorie conceptuele kunst valt: de toevalsmachine is een schakelaar waarmee je het toeval in meer of mindere mate kunt stimuleren.
's Middags de laatste schilderles met Ineke.
Een oefening gedaan: maak een schilderij met muziek als inspiratiebron. De muziek was minimalistische pianomuziek van John Cage.
Ik associeerde het met Erik Satie, een componist van eind 19e eeuw/ begin 2oe eeuw van wie ik vroeger wel eens pianostukken heb gespeeld, zoals de Gymnopedie 1. Ik vond die verstilde muziek rustgevend en prettig om te spelen. John Cage is nog een stuk minimalistischer en ook heftiger, met lange stiltes, veel staccato versus lange noten, donker versus licht.
Een mede-cursist werd bijna boos en agressief van de muziek. Gek is dat, als je zelf licht en rust ervaart. Maar in beide gevallen was er een reactie, die je dus kunt uitdrukken in een schilderij.
Mijn reacties:
PS: ik zag net op Wikipedia dat Erik Satie een groot voorbeeld was voor John Cage! Geen toeval dus ;)
In het ruimtelijk blok niet zo veel meer gedaan vandaag. Ik ben nog bezig met mijn beeld, heb vandaag gekeken of ik kan vlechten met metaaldraad, mogelijk gecombineerd met stukjes zink en soldeer erdoorheen. Daar ga ik deze zomer mee verder.
Verder hebben we ons geamuseerd met de 'toevalsmachine' van Ruud. Hij is al een aantal weken met het fenomeen toeval bezig. Dat heeft geresulteerd in een soort installatie die in de categorie conceptuele kunst valt: de toevalsmachine is een schakelaar waarmee je het toeval in meer of mindere mate kunt stimuleren.
's Middags de laatste schilderles met Ineke.
Een oefening gedaan: maak een schilderij met muziek als inspiratiebron. De muziek was minimalistische pianomuziek van John Cage.
Ik associeerde het met Erik Satie, een componist van eind 19e eeuw/ begin 2oe eeuw van wie ik vroeger wel eens pianostukken heb gespeeld, zoals de Gymnopedie 1. Ik vond die verstilde muziek rustgevend en prettig om te spelen. John Cage is nog een stuk minimalistischer en ook heftiger, met lange stiltes, veel staccato versus lange noten, donker versus licht.
Een mede-cursist werd bijna boos en agressief van de muziek. Gek is dat, als je zelf licht en rust ervaart. Maar in beide gevallen was er een reactie, die je dus kunt uitdrukken in een schilderij.
Mijn reacties:
PS: ik zag net op Wikipedia dat Erik Satie een groot voorbeeld was voor John Cage! Geen toeval dus ;)
les 29 - excursie
Geen gewone les vandaag, maar een rondleiding door het Kröller Müller Museum. Niet mijn eerste bezoek aan die fantastische plek, maar ik ga nu met andere ogen kijken. We hadden ook een goede rondleiding, specifiek op ons gericht, met veel achtergrond informatie over bv het ontstaan van de Beeldentuin.
Ik ga nog snel een keertje terug!
Ik ga nog snel een keertje terug!
les 28 - plat vlak
Vandaag met dezelfde opbouw gewerkt als de vorige les: Aan de hand van een afbeelding. In dit geval een piepklein plaatje van een plein oid.
In mijn 'vertaling' heb ik vooral gefocussed op het gebruik aan kleur in de voorstelling, de opbouw in voor- en achtergrond, en de diagonalen.
Het was opnieuw grappig om te zien hoe iedereen met zo'n plaatje omgaat! Sommigen proberen de afbeelding bijna letterlijk na te schilderen, maar dan wel weer met bv hele andere kleuren, waardoor het toch heel anders van sfeer wordt. Ik kijk daarentegen nauwelijks naar de afbeelding, ik werp even een blik, en daarna eigenlijk niet meer, omdat er dan al een idee in mijn hoofd is gaan zitten en dat is voldoende.
In dit geval heeft dat erg goed uitgepakt, vind ik. Eigenlijk was het schilderij in ca 15-20 minuten klaar! Daarna nog wel wat veranderd, maar de grote lijnen en de sfeer bleven.
In mijn 'vertaling' heb ik vooral gefocussed op het gebruik aan kleur in de voorstelling, de opbouw in voor- en achtergrond, en de diagonalen.
Het was opnieuw grappig om te zien hoe iedereen met zo'n plaatje omgaat! Sommigen proberen de afbeelding bijna letterlijk na te schilderen, maar dan wel weer met bv hele andere kleuren, waardoor het toch heel anders van sfeer wordt. Ik kijk daarentegen nauwelijks naar de afbeelding, ik werp even een blik, en daarna eigenlijk niet meer, omdat er dan al een idee in mijn hoofd is gaan zitten en dat is voldoende.
In dit geval heeft dat erg goed uitgepakt, vind ik. Eigenlijk was het schilderij in ca 15-20 minuten klaar! Daarna nog wel wat veranderd, maar de grote lijnen en de sfeer bleven.
Abonneren op:
Posts (Atom)